یکی از مهمترین مباحثی که در علم عرفان مطرح میشود، بحث از سیر و سلوک است. هر کدام از عارفان برای بیان مقصود از سیر و سلوک، تعبیری مخصوص دارند. آن چنانکه رسیدن به سرمنزل مقصود نزد هر عارف با عارف دیگر متفاوت است؛ چه در انتخاب راه و چه بیان آن. یکی از مشهورترین شاعران و گویندگان متصوف زبان عربی ابنفارض(576 ـ 632ق) معروف به سلطانالعاشقین است که از آبشخور عرفان و ادب همزمان نوشیده است. ابنفارض عرفان و سلوک خود را بر پایههای عشق بنا نهاده و از شرب مدام سخن میگوید؛ به گونهای که در باور او عشق مهمترین موضوع در عالم هستی و بزرگترین انگیزه برای متعالی شدن آدمی است. این جستار نگاهی است عرفانی ـ ادبی به سلوک این شاعر عارف و در چهار مرحلة ملاحظة حسی، معاینة نفسانی، مطالعة قلبی و مشاهدة روحی مورد پژوهش و تحقیق قرار گرفته است. بررسی این مراحل نشان میدهد مهمترین وسیلهای که ابنفارض را در بیان این سلوک یاری میدهد، استفاده از رمز است و پیغام او را تنها اهل عرفان درک میکنند.