نوع مقاله: علمی پژوهشی
نویسنده
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
Hiding the name or revealing it is one the prominent themes in epic literature. The aim of present research is studying the concept of "name" and revealing or hiding it in Shānāmeh, heroic poems and tūmārhā-ye naqqālī (notebooks of storytelling). By using library and content analysis methods, these works have been examined. The results show that in confronting enemy the heroes choose one of these three methods: in 25 cases, the heroes reveal frankly their own name. In 5 cases, they confront their enemies with a forged name, and only in one case they refer to their epithet and honorific title. Apparently, these methods are in contradictory but not so if examined carefully. All three methods have a mythic and ritual origin revealing the role of name in the beliefs of ancient Iranians. In the past, some people believed that name is an important part of man's being and if his name is revealed to his enemies, he will be spellbound and defeated. So, in confronting the enemy, the heroes tried to hide their name or used a forged one. But, some other heroes believed that if the enemy utters their name that will enforce and excite the enemy to attack, so the heroes pre-empt and shout their own names and the enemy will be intimidated. The third aspect is that epithet is not a living part of the hero’s existence. So while refraining from revealing the name they could refer to their epithet facing the enemy.
کلیدواژه‌ها [English]
قرآن کریم.
آیدنلو، سجاد. 1390. دفتر خسروان (برگزیده شاهنامه فردوسی). تهران: سخن.
اسدی توسی، ابومنصور علی‌بن احمد. 1319. لغت فرس، به تصحیح و اهتمام عباس اقبال. تهران: چاپخانه مجلس.
اسلامی ندوشن، محمدعلی. 1374. داستان داستان‌ها. تهران: آثار.
بانوگشسپ‌نامه. 1393. تصحیح روح‌انگیزکراچی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
برگ‌نیسی، کاظم. 1388. شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی. تهران: فکر روز.
تاریخ سیستان. 1314. تصحیحمحمدتقی بهار. به همت محمد رمضانی. تهران: مؤسسه خاور.
جوینی، عزیزالله. 1384. داستان رستم و اسفندیار. تهران: دانشگاه تهران.
خالقی مطلق، جلال. 1391. یادداشت‌های شاهنامه. تهران: مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی(مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی).
خلف تبریزی، محمدحسین. 1357. برهان قاطع. به اهتمام محمد معین. تهران: امیرکبیر.
رستگار فسایی، منصور. 1386. حماسه رستم و اسفندیار. تهران: جام.
زریری، مرشد عباس. 1369. داستان رستم و سهراب. به کوشش جلیل دوستخواه. تهران: توس.
زنجانی، محمود. 1372. فرهنگ جامع شاهنامه. تهران: عطایی.
سام‌نامه. 1386. تصحیح میترا مهرآبادی. تهران: دنیای کتاب.
شعار، جعفر و حسن انوری. 1384. رزم‌نامه رستم و اسفندیار. تهران: قطره.
شوالیه، ژان و آلن گربران. 1387. فرهنگ نمادها. ترجمه و تحقیق سودابه فضایلی. ج5. تهران: جیحون.
فردوسی، ابوالقاسم.1389. شاهنامه. به کوشش جلال خالقی مطلق. چ سوم. تهران: مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی(مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی).
فروید، زیگموند. 1369. توتم و تابو. ترجمة محمدعلی خنجی. تهران: طهوری.
فریزر، جیمز جرج. 1384. شاخه زرّین. ترجمة کاظم فیروزمند. تهران: آگاه.
کزّازی، میرجلال الدین. 1387. خشم در چشم. تبریز: آیدین.
ــــــــــــــــــــ. 1385. نامه باستان (نه جلد). چ دوم. تهران: سمت.
کک کوهزاد. 1382. به کوشش سیدمحمد دبیرسیاقی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
کوسج، شمس‌الدین محمد. 1382. برزونامه. مقدمه، تحقیق، و تصحیح اکبر نحوی. تهران: میراث مکتوب.
مادح، قاسم. 1380. جهانگیرنامه. به کوشش ضیاء‌الدین سجّادی. تهران: مؤسسه مطالعات اسلامی.
مینوی، مجتبی. 1369. داستان رستم و سهراب. به کوشش مهدی قریب و مهدی مداینی. تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ناصرخسرو قبادیانی. 1363. جامع‌الحکمتین. تصحیح محمد معین و هانری کربن. تهران: طهوری.
نظری، جلیل و افضل مقیمی. 1384. داستان‌های پرآب چشم. تهران: آسیم.
نوشین، عبدالحسین. 1386. واژهنامک (فرهنگ واژه‌های دشوار شاهنامه). تهران: معین.
هفت منظومه حماسی. 1394. تصحیح رضا غفوری. تهران: مرکز پژوهشی میراث مکتوب.
یاحقی، محمدجعفر. 1368. سوگنامه سهراب. مشهد: توس.
)